Rustgevende expositie in het Fotomuseum Rotterdam

Onderstaande blog heb ik hoofdzakelijk geschreven om de tentoonstelling in het kort te beschrijven. Maar gezien het onderwerp vind ik het de moeite om het ook op deze site te plaatsen.

Lees vooral verder :). En klik <HIER> voor het originele bericht met de foto’s.

Smartphone verslaafd.

Samen met Robin, mijn dochter, ben ik (weer) naar het Nederlands Fotomuseum (NF) in Rotterdam geweest. Deze keer was de hoofdexpositie ‘Unwired’ van Jacqueline Hassink (deze duurt tot 6 mei 2018). Unwired is niet zomaar een expositie. Het is een confronterende. Het drukt ons met de neus op de feiten als het gaat om al onze digitale verslavingen zoals aan de smartphone. Hassink wil met deze expositie ons duidelijk maken dat wij onszelf enorm tekort doen en daardoor slecht voor onszelf zorgen door constant maar (digitaal) verbonden te (willen) zijn met de rest van de wereld. En hierdoor een gezonde portie van mentale rust missen. Presteren, meer en meer, nooit genoeg, druk, druk, druk….. Dit zijn verschijnselen die bijna niet meer uit onze maatschappij weg te denken zijn. Ik ben er zelf ook ‘slachtoffer’ van geworden en ben burned-out geraakt. Ik ben mijzelf honderdduizend keer voorbij gelopen en zo mijn accu meer dan uitgeput. Dat was voor mij een reden om deze expositie te gaan zien.

White Spots.

Overzicht (uit 2015) van de white spots wereldwijd.

Hassink is de wereld over gereisd en is naar de ‘white spots’ gegaan. Dit zijn plekken waar geen bereik is voor de smartphone e.d. Zo ging ze naar het Japanse eiland Yakushima, de eilandengroep Svalbard in de Oostelijke IJszee en de hooglanden van IJsland. Daarnaast heeft ze portretten gemaakt van mensen die in de metro aan hun smartphone gekluisterd zijn.

Bij binnenkomst wordt verzocht om de schoenen uit te doen en je smartphone op vliegtuigstand te zetten. Sommige mensen reageerde hier een beetje vreemd op tot de uitleg van de enthousiaste museumvrijwilliger uitsluitsel gaf waarom. Ik vond het een interessante tentoonstelling en doordat je op je sokken rondliep kreeg het een andere beleving. Doordat er her en der bankjes neergezet zijn kun je rustig zitten en bekijken. Maar vooral tot rust komen en dichterbij jezelf komen, mits je daar voor openstaat.

Het is niet zo’n grote expositie als van Sebastião Salgado ‘Genesis’ maar zeker de moeite waard. Daarnaast is er nog meer te zien in het museum.

Wil je meer van Jacqueline Hassink weten? klik <HIER>.

 

Terug naar boven